Kierownicy

 

Ludwik Komczyński ur. 16. 08. 1909 r. w Jaskółkach, woj. poznańskie. Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego z roku 1936. Profesor zwyczajny, dr hab. n. med., specjalista patomorfolog. Kierownik Katedry i Zakładu Anatomii Patologicznej Akademii Medycznej w Białymstoku w latach 1953 – 1970. Specjalista w zakresie patomorfologii (1946). Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w roku 1946 na podstawie rozprawy pt.: „O zmianach anatomopatologicznych w chorobie Heinego – Medina i ich następstwie dla ustroju ludzkiego” (promotor – prof. Ludwik Skubiszewski). Stopień naukowy kandydata nauk medycznych uzyskał w roku 1958  na podstawie rozprawy pt.: „Zmiany morfologiczne w narządach myszy pod wpływem dymu papierosowego”. Główne zainteresowania naukowe prof. Komczyńskiego dotyczą odczynowości ustroju na tworzywa sztuczne, patologii układu krążenia ze szczególnym uwzględnieniem miażdżycy naczyń krwionośnych, zagadnień onkologicznych, a zwłaszcza karcinogenezy, zaburzeń endokrynologicznych u płodów i noworodków. Jest autorem bądź współautorem ponad 80 prac naukowych opublikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach, redaktorem dwóch podręczników, promotorem 11 rozpraw doktorskich oraz opiekunem 3 przewodów habilitacyjnych.                                                                            

 

Henryk Franciszek Nowak ur. 20. 02. 1925 r., Esterpole, woj. poznańskie. Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Poznaniu. Profesor zwyczajny, dr hab. n. med., specjalista patomorfolog. Kierownik Katedry i Zakładu Anatomii Patologicznej Akademii Medycznej w Białymstoku w latach 1970 – 1995. Kierunki działalności naukowej: onkologia doświadczalna i kliniczna, patologia molekularna środowiska, wpływ środowiska na komórki i tkanki, różnicowanie komórek w toku odnowy i rozrostu, tworzywa sztuczne i możliwości ich zastosowania w technikach histologicznych, biologii i terapii. Specjalista I (1954) i II stopnia (1957) w zakresie patomorfologii. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w roku 1960 na podstawie rozprawy pt.: „Morfologia wstrząsu wywołanego błękitem trypanu przy podawaniu zapobiegawczym polialkoholu winylu” (promotor – prof. Ludwik Komczyński). Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych uzyskał w roku 1964 na podstawie rozprawy pt.: „Histogeneza doświadczalnego nowotworzenia tkanek w mięśniach szkieletowych” (opiekun – prof. Ludwik Komczyński). Autor i współautor 265 prac naukowych ogłoszonych w polskich i zagranicznych czasopismach, promotor 37 rozpraw doktorskich oraz opiekun 12 przewodów habilitacyjnych. Dziekan Wydziału Lekarskiego w latach 1969-1972, kierownik Studium Doktoranckiego przy Zakładzie Anatomii Patologicznej 1970-1985, członek: Senatu Akademii Medycznej w Białymstoku w latach 1961-1972 i 1979-1981, Komitetu Redakcyjnego pisma „Patologia Polska” 1970-1990, Komisji Biologii Nowotworów VI Wydziału Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk 1972-1980. Konsultant wojewódzki 1964-1990 i regionalny w zakresie patomorfologii 1980-1998, członek Krajowego nadzoru specjalistycznego ds. patomorfologii 1990-1995, członek Polskiego Towarzystwa Patologów 1958 (wiceprzewodniczący 1958-1969, przewodniczący Oddziału Białostockiego 1970-1998, członek honorowy 1992), Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Patologów 1970-1998, Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików 1960, International Academy of Pathology – członek współzałożyciel 

  

 

Profesorowie Henryk Nowak i Bogusław Nusiatowicz oczami Profesora Leszka Woźniaka    

 

Bogusław Kazimierz Musiatowicz ur. 22. 03. 1933 r. w Słonimie, woj. nowogródzkie. Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Białymstoku z roku 1963. Profesor zwyczajny (2000), dr hab. n. med. (1984). Kierownik Zakładu Anatomii Patologicznej Akademii Medycznej w Białymstoku w latach 1995 – 2001. Specjalista patomorfologii I (1967) i II stopnia (1971). W roku 1976 uzyskał podspecjalność w zakresie patologii onkologicznej. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w roku 1969 na podstawie rozprawy pt.: „Badania aktywności fosfataz niespecyficznych w granulocytach świnek morskich poddanych działaniu cytostatyków i promieni X” (promotor – prof. L. Komczyński). Stopień doktora habilitowanego nauk medycznych uzyskał na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt.: „Cienkoigłowa biopsja aspiracyjna łagodnej dysplazji gruczołu piersiowego” w roku 1984 (opiekun – prof. H. Fr. Nowak). Najważniejsze kierunki działalności: patomorfologia nowotworów, patomorfologia ostrego zapalenia trzustki, patomorfologia wątroby. W roku 1976 zastosował do rutynowej diagnostyki onkologicznej biopsję aspiracyjną cienkoigłową. Autor bądź współautor ponad 150 prac naukowych opublikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach, promotor 7 rozpraw doktorskich. Dziekan Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Białymstoku, w latach 1990-1996, prorektor ds. studenckich Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Białymstoku 1996-1999. Wieloletni członek Senatu Akademii Medycznej w Białymstoku. Konsultant wojewódzki ds. patomorfologii. Przewodniczący Oddziału Białostockiego Polskiego Towarzystwa Patologów w latach 1998-2001. Wielu Jego wychowanków osiągnęło wysoki poziom diagnostyki cytologicznej i histopatologicznej.